Kraje z ruchem lewostronnym – gdzie jeździ się po lewej stronie drogi?

Oprócz Wielkiej Brytanii, Irlandii, Cypru i Malty, państwa w których obowiązuje ruch lewostronny usytuowane są głownie na kontynencie afrykańskim, na Dalekim Wschodzie i w Azji oraz w Oceanii. Część wyspiarskich krajów Karaibów oraz Ameryki Południowej również trzyma się lewej strony jezdni.

Większość krajów w których prowadzi się po lewej stronie drogi znajdowała się w przeszłości w jakimś stopniu w sferze wpływów Wielkiej Brytanii.

W Australii, byłej kolonii brytyjskiej, obowiązuje ruch lewostronny. Odległości jednak mierzone są w kilometrach, a nie milach.

W Afryce, RPA, Tanzania i Kenia to największe, jeśli chodzi o ilość mieszkańców, kraje o ruchu lewostronnym.

W Azji Indie i Japonia są największymi rynkami zbytu samochodów typu RHD (z angielskiego Right Hand Drive), czyli z kierownicą z prawej strony, produkowanymi na potrzeby ruchu lewostronnego.

Ta, nieco myląca terminologia, wynika z faktu, iż niezależnie od sposobu organizacji ruchu, dla uzyskania najlepszej widoczności, stanowisko kierowcy powinno znajdować się jak najbliżej centralnej osi jezdni i ruchu z naprzeciwka. Oznacza to, iż w ruchu lewostronnym, poruszać się powinny pojazdy typu RHD – z kierownicą z prawej strony, w ruchu prawostronnym zaś, dominować powinny samochody LHD (Left Hand Drive), czyli z kierownica umieszczona w lewej części deski rozdzielczej.

Poszczególne kraje indywidualnie regulują dopuszczanie do ruchu pojazdów przeznaczonych do ruchu po przeciwnej stronie drogi, niż przewidują to obowiązujące lokalnie zasady.

Poniżej przedstawiamy listę krajów o ruchu lewostronnym. Daj nam znać (kontakt@tania-wypozyczalnia-samochodow.pl) jeśli zauważysz, że o jakimś zapomnieliśmy.

Ruch lewostronny w Europie:

• Cała Wielka Brytania (Anglia, Szkocja, Walia i Irlandia Północna)
• Wyspy Normandzkie (Jersey, Guernsey, Alderney)
• Wyspa Man
• Republika Irlandii
• Malta
• Cypr

Lista krajów o ruchu lewostronnym w Afryce:
W Afryce, większość krajów, w których prowadzi się po lewej stronie drogi skupia się w południowo-wschodniej części kontynentu. Są to głównie byłe kolonie brytyjskie.

• Republika Południowej Afryki
• Kenya
• Tanzania
• Botswana
• Lesotho
• Suazi (Swaziland)
• Namibia
• Malawi
• Uganda
• Zimbabwe
• Zambia
• Mauritius
• Mozambik

Warto zwrócić uwagę, iż Mozambik, skolonizowanych przez Portugalczyków przyjął inny niż była europejska metropolia sposób organizowania ruchu drogowego. W Angoli, innej byłej portugalskiej kolonii obowiązuje, podobnie jak w większości Europy, ruch prawostronny.

Mercedes C-class RHD, przeznaczony do ruchu lewostronnego produkowany w RPA.

Kraje o ruchu lewostronnym w Oceanii

• Australia
• Nowa Zelandia
• Papua Nowa Gwinea
• Samoa
• Fidżi
• Kiribati
• Nauru
• Wyspy Salomona
• Tonga
• Tuvalu
• Wyspy Bożego Narodzenia, Wyspa Norfolk, Wyspy Kokosowe (przynależne do Australii)
• Wyspy Pitcairn (zamorskie terytorium Wielkiej Brytanii, położone na Oceanie Spokojnym)
• Wyspy Cooka i Tokelau (terytorium Nowej Zelandii)

Ruch lewostronny w Azji i na Dalekim Wschodzie

• Indie
• Indonezja
• Japonia
• Malezja
• Singapur
• Sri Lanka
• Tajlandia
• Nepal

Specjalne regiony administracyjne Chińskiej Republiki Ludowej

• Hong Kong (była kolonia brytyjska, zależna od Chin od 1997)
• Makao (była kolonia portugalska, pod kontrola chińską od 1999)

Ruch lewostronny na Karaibach i wyspach Atlantyku:

• Jamajka
• Bermudy
• Bahamy
• Barbados
• Brytyjskie Wyspy Dziewicze
• Amerykańskie Wyspy Dziewicze
• Kajmany
• Grenada
• Dominikana
• Montserrat (terytorium zależne Wielkiej Brytanii)
• Saint Kitts i Nevis
• Trinidad i Tobago

Kraje Ameryki Południowej o ruchu lewostronnym:

• Guiana
• Surinam

Ciekawostka
Czy wiedziałeś, że Szwecja przyjęła ruch prawostronny dopiero w latach 60-siątych ubiegłego stulecia? O 5 rano, w niedzielę, 3 września 1967, czyli w Dzień H (Dagen H) kraj ‘przestawił się’ na jazdę po prawej stronie jezdni, tak, jak odbywa się on w innych krajach Skandynawii.

Forsowana przez szwedzki rząd decyzja o zmianie organizacji ruchu nie spotkała się z pozytywnym odzewem ze strony społeczeństwa i wcielana była w życie za pomocą specjalnego, trwającego 4 lata programu edukacyjnego, koordynowanego przez grupę psychologów.

Logo kampanii Dagen H:

Ruch lewostronny – skąd się wziął?
Tradycja przemieszczania się lewą stroną drogi łączona jest z czasami kiedy to powszechne było noszenie przy sobie broni. Miecz lub szpada trzymane były przeważnie w prawej ręce; aby szybciej bronić się przed atakiem przeciwnika nadciągającego z naprzeciwka, wypadało poruszać się, pieszo czy też konno, właśnie lewą stroną.

Według innej teorii, w ruchu lewostronnym kierujący zaprzęgiem konnym łatwiej mógł pozdrawiać mijanych współuczestników ruchu prawą ręka, trzymając lejce w lewej dłoni.

W Stanach Zjednoczony, z kolei, warunki wymogły inny sposób organizacji ruchu. W czasach kiedy popularną forma transportu były zaprzęgi konne, prawa ręka, trzymajaca bicz, niezbędna była do sterowania zaprzęgiem. Jeden z kierujących zaprzęgiem miał w zwyczaju jechać na grzbiecie konia z lewej strony ostatniego szeregu, co umożliwiało mu lepszą widoczność pojazdów z naprzeciwka oraz kontrolę zaprzęgu poprzez bicz trzymany w prawej dłoni.

‘Ruch drogowy’ w XVIII-wiecznej Ameryce

Model organizacji ruchu przyjęty w Wielkiej Brytanii rozprzestrzenił się w brytyjskich koloniach. Niektóre z nich, jednak, z czasem od niego odeszły. Przykładem może tu być Kanada, która wprowadziła ruch prawostronny w latach 20-stych aby ułatwić komunikacje z sąsiadem, Stanami Zjednoczonymi.

Za prekursora ruchu prawostronnego w Europie uważa się Francje: często wiązany jest on zwłaszcza z figurą leworęcznego Napoleona Bonaparte, który to ponoć miał nakazywać swojemu wojsku maszerować po ‘złej’ stronie drogi, aby zmylić oddziały przeciwnika.

Fakty historyczne wskazują jednak, iż ruch prawostronny spopularyzował się w Europie jeszcze przed epoka napoleońska. Dania na przykład przyjęła ruch prawostronny już w 1758 roku, ponad dekadę przed narodzinami Napoleona.